Ένας ψυχικός τραυματισμός που διαταράσσει την προσωπική μας ακεραιότητα και επηρεάζει σημαντικά τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε οτιδήποτε νέο. Λέγεται ότι όλοι έχουν τραύματα. Στην πραγματικότητα, είναι ένας πολύ πιθανός κίνδυνος της καθημερινής ζωής. Η ανθρώπινη αντίδρασή μας σε αυτό είναι επίσης πολύ φυσική. Αλλά συχνά καταλήγει στο πάγωμα. Για κάποιο λόγο, δεν βιώνουμε την έμφυτη ενστικτώδη αντίδραση που μας λέει να τρέξουμε ή να πολεμήσουμε. Και πάλι, πρόκειται για σημαντικές πληροφορίες που βοηθούν το τραυματισμένο άτομο να αποδεχτεί τη σύγχυση στην οποία βρίσκεται από τη μια μέρα στην άλλη. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να προχωρήσει ακόμη περισσότερο. Έχει τη δυνατότητα να βγάλει το άτομο από τη μέγγενη των εμπειριών του παρελθόντος και να του επιτρέψει να απολαύσει ξανά το παρόν.
Το ψυχολογικό τραύμα είναι μια ανθρώπινη εμπειρία που υποκειμενικά βιώνεται ως μια πολύ ισχυρή και απειλητική για τη ζωή εμπειρία. Προκαλείται συχνότερα από εξωτερικούς παράγοντες, όπως φυσικές καταστροφές, πόλεμος, τροχαίο ατύχημα, επεμβατική χειρουργική επέμβαση, αλλά και κακοποίηση ή παρατεταμένη μη ικανοποίηση βασικών συναισθηματικών αναγκών, ιδίως στην παιδική ηλικία. Συνεπώς, το τραύμα μπορεί να είναι ένα μεμονωμένο γεγονός ή μπορεί να είναι μακροχρόνιο, μπορεί να είναι οξύ ή μπορεί να λάβει τη μορφή διαταραχής μετατραυματικού στρες.
Η διαταραχή μετατραυματικού στρες (PTSD) είναι μια καθυστερημένη αντίδραση σε ένα τραυματικό γεγονός που δεν μπόρεσε να επεξεργαστεί και το οποίο επιστρέφει στο άτομο στην αρχική ακατέργαστη μορφή του (τα λεγόμενα flashbacks). Πρόκειται για υφέρπουσες σκέψεις και αναμνήσεις του τραύματος. Ταυτόχρονα, τείνει να αποφεύγει οτιδήποτε σχετίζεται με οποιονδήποτε τρόπο με το τραυματικό γεγονός. Ορισμένες από τις εκδηλώσεις που μπορεί να αντιμετωπίσει κανείς περιλαμβάνουν μειωμένη συγκέντρωση και ικανότητα σκέψης λόγω της αυξημένης διέγερσης του σώματος.
Παρόλο που μπορεί να φαίνεται ότι μόνο οι προφανείς καταστροφές, όπως οι πλημμύρες ή οι μαζικές καταστροφές, βρίσκονται πίσω από το PTSD, τα τραύματα συχνά περιλαμβάνουν γεγονότα που φαίνονται πολύ πιο ανεπαίσθητα και που οποιοσδήποτε άλλος μπορεί να τα αντιληφθεί ως σημαντικά λιγότερο απειλητικά. Συχνά δεν τους δίνουμε καν σημασία, παρόλο που είχαν σημαντικό αντίκτυπο στη ζωή μας. Μια τραυματική γέννα, για παράδειγμα, μπορεί να είναι εκείνη κατά την οποία μια γυναίκα αποφασίζει να μην κάνει άλλο παιδί, παρόλο που μέχρι τότε μπορεί να ονειρευόταν μια μεγάλη οικογένεια. Μπορεί εξίσου να είναι η απιστία ενός συντρόφου που κλονίζει την εμπιστοσύνη μας και τότε αλλάζουμε εντελώς τον τρόπο που λειτουργούμε στις σχέσεις μας, αν έχουμε καθόλου.
Τα τεστ για τη διαταραχή μετατραυματικού στρες είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο σε διάφορες παραλλαγές. Αλλά τα αποτελέσματα είναι πάντα ενδεικτικά. Μια αξιόπιστη εξέταση παρέχεται από ψυχίατρο και κλινικό ψυχολόγο, ο οποίος συχνά αποκλείει ή επιβεβαιώνει την παρουσία άλλων ψυχικών ασθενειών.
Η θεραπεία πρώτης επιλογής είναι η ψυχοθεραπεία, η οποία σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υποστηριχθεί από φαρμακευτική αγωγή, συνήθως αντικαταθλιπτικά. Χάρη στην πρόοδο των νευροεπιστημών, γνωρίζουμε λίγα περισσότερα για το τραύμα, ιδίως με τη χαρτογράφηση των αλλαγών στο επίπεδο του κεντρικού νευρικού συστήματος. Η γνώση αυτή χρησιμοποιείται, για παράδειγμα, στη μέθοδο EMDR (επεξεργασία και απευαισθητοποίηση με κίνηση των ματιών). Η βάση της σύγχρονης ψυχοθεραπείας είναι λοιπόν η υποστήριξη της ικανότητας του ατόμου για αυτοθεραπεία. Αυτό προκύπτει στο πλαίσιο μιας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ πελάτη και θεραπευτή. Μόνο σε έναν τέτοιο ασφαλή χώρο μπορεί να γίνει σταδιακά η επεξεργασία του τραύματος.
Ίσως το γνωρίζετε, ίσως απλώς το υποψιάζεστε. Το παιδικό τραύμα, όπως και το τραύμα των ενηλίκων, μπορεί να πάρει μυριάδες μορφές, από μακροχρόνια κακοποίηση μέχρι θάνατο στην οικογένεια ή έλλειψη φροντίδας. Σε κάθε ηλικία, ένα παιδί αντιμετωπίζει το τραύμα με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με το επίπεδο ανάπτυξής του. Ωστόσο, επηρεάζει ορατά τη συμπεριφορά τους και αυξάνει τον κίνδυνο στο μέλλον, για παράδειγμα με κατάχρηση ουσιών ή προβλήματα υγείας. Το σώμα είναι συχνά ο φορέας των τραυμάτων που κουβαλάμε από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή. Περιέχει την ανέκφραστη ενέργεια που χρησιμοποιούμε ως άνθρωποι για να ανταποκριθούμε σε τραυματικές εμπειρίες. Στη συνέχεια, πρέπει να επανεξετάσουμε μια τέτοια εμπειρία για πρόσθετο κλείσιμο. Τεχνικές προσανατολισμένες στο σώμα, όπως η χαλάρωση ή η αναπνοή, μπορεί να είναι χρήσιμες. Το να μοιραστείτε με ένα αγαπημένο σας πρόσωπο μπορεί επίσης να είναι ένας τρόπος για να βρείτε ανακούφιση. Αξιόπιστη βοήθεια και ασφαλή καθοδήγηση μπορεί να προσφέρει ένας θεραπευτής, ιδανικά σε μακροχρόνια ψυχοθεραπεία.
Η ψυχοθεραπεία σήμερα δεν αντιμετωπίζει το τραύμα ως μια μη αναστρέψιμη μοίρα που επηρέασε τη ζωή ενός ατόμου και που δεν θα είναι ποτέ ξανά το ίδιο. Όλο και περισσότερο, το τραύμα θεωρείται ως μια ευκαιρία για ανάπτυξη, μια ευκαιρία να ξεπεράσει κανείς τη μοναξιά του και να βρει συμπόνια για τον εαυτό του και τους άλλους. Το πρώτο πράγμα που προσφέρει η ψυχοθεραπεία είναι η εμπιστοσύνη και η ασφάλεια. Κάθε θεραπευτική κατεύθυνση έχει τους δικούς της τρόπους προσέγγισης της αρχικής μνήμης. Τα συναισθήματα και τα ρεύματα σκέψης που συνοδεύουν ένα τέτοιο ταξίδι αποκαλύπτονται. Αλλά δεν θα είστε ποτέ μόνοι. Τις βιώνετε πάντα με τη γνώση ότι είστε ζωντανοί και έχετε στη διάθεσή σας τους δικούς σας πόρους και ικανότητες, τις οποίες ο θεραπευτής ανακαλύπτει σταδιακά μαζί σας. Η ψυχοθεραπευτική διαδικασία καταλήγει στην αποδοχή του τραυματικού γεγονότος. Η διαδικτυακή ψυχοθεραπεία παρέχει επίσης τις ίδιες δυνατότητες, οι οποίες, επιπλέον, ειδικά κατά τη διάρκεια των πρώτων συνεδριών, μπορούν να ενισχύσουν το αίσθημα ασφάλειας στον πελάτη, διασφαλίζοντας ότι όλα λαμβάνουν χώρα σε έναν χώρο που γνωρίζει καλά.