Για να βιώσουμε τη χαρά, πρέπει να γνωρίσουμε πρώτα τη θλίψη. Αυτή είναι η αρχή του κόσμου στον οποίο γεννήθηκαν τα σώματά μας και στον οποίο ανήκουν τα συναισθήματα και οι εμπειρίες μας. Όταν η θλίψη είναι στη σωστή της διάσταση, εμπλουτίζει την ψυχική μας ζωή και μας προσφέρει πληροφορίες, χωρίς τις οποίες η προσωπικότητά μας και η εξέλιξή της θα παρέμεναν στάσιμες. Αλλά πώς αντιμετωπίζουμε τη θλίψη που γίνεται βάσανο και δεν φαίνεται να έχει αρχή ή τέλος;
Η θλίψη είναι βασικό κομμάτι της συναισθηματικής μας ζωής. Μερικές φορές μπορεί να εμφανιστεί χωρίς εμφανή λόγο και άλλες φορές αποτελεί μια οδυνηρή αντίδραση σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Δρα τόσο σε επίπεδο σώματος (το στρες που προκαλεί θλίψη προκαλεί αλλαγές στον εγκέφαλο), όσο και σε επίπεδο ψυχής (η θλίψη βιώνεται ως μια δυσάρεστη κατάσταση πόνου).
Η θλίψη είναι η αντίδρασή μας στην απώλεια: την απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, τη θλίψη μετά από έναν χωρισμό ή κάποια άλλη πραγματική απώλεια. Στο επίπεδο του μυαλού, που έχει το δώρο της φαντασίας, μπορεί κανείς να αισθανθεί θλίψη ακόμη και για φανταστικές απώλειες: απώλεια δυνατοτήτων, ελευθερίας, απώλεια ασφάλειας (οικονομικής ή συναισθηματικής – όταν για παράδειγμα, μας λείπουν οι γονείς μας). Αυτές οι απώλειες συνδέονται στενά με τον σύγχρονο τρόπο ζωής και αποτελούν πρόκληση για τον καθένα από εμάς.
Η θλίψη έρχεται τη στιγμή που το μυαλό μας αποφασίζει ότι δεν υπάρχει λόγος να παλέψουμε και ότι δεν έχουμε τρόπο να επηρεάσουμε ή να αλλάξουμε την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε. Ο σκοπός της θλίψης είναι να επιβραδύνει το σώμα μετά από προηγούμενο στρες. Αυτό δημιουργεί έναν χώρο στον οποίο μπορούμε να επεξεργαστούμε ό,τι συνέβη, ενώ παράλληλα θεραπεύουμε τις πληγές μας και επιστρέφουμε σιγά-σιγά στη φυσιολογική μας ζωή.
Η θλίψη χρειάζεται το χρόνο της. Ωστόσο, οι σημερινές τάσεις συχνά μας προτρέπουν να απαλλαγούμε από τη θλίψη ή άλλα άβολα συναισθήματα το συντομότερο δυνατό. Η πρώτη μας συμβουλή είναι να είστε υπομονετικοί με τον εαυτό σας. Ωστόσο, η ψυχοθεραπευτική διαδικασία μπορεί να βοηθήσει στην εκτόνωση της θλίψης, η οποία σε διάλογο με έναν θεραπευτή θα σας επιτρέψει να την «βιώσετε με υγιή τρόπο» , αλλά και να εξοπλιστείτε στο μέλλον με τα εργαλεία και τις εσωτερικές ικανότητες που θα σας βοηθήσουν να αντιμετωπίζετε παρόμοιες στιγμές πιο εύκολα.
Ένας σημαντικό χαρακτηριστικό της θλίψης είναι ότι, μετά από κάποιο διάστημα, υποχωρεί. Αν κουβαλάτε παλιές θλίψεις στη ζωή σας ή η εσωτερική σας θλίψη δεν υποχωρεί, πιθανόν να βλέπετε τον αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής σας και στην υγεία σας (η μακροχρόνια θλίψη μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα σε συχνή φλεγμονή στο σώμα). Η συζήτηση με έναν ειδικό, είτε μέσω διαδικτυακής θεραπείας είτε μέσω συνεδριών πρόσωπο με πρόσωπο, μπορεί να αποτελέσει ένα καλό εφαλτήριο για να δουλέψετε πάνω σε θέματα που το μυαλό σας μπορεί να αποφεύγει αν είναι πολύ απειλητικά γι’ εκείνο.
Η θλίψη δεν χρειάζεται να θεραπευτεί. Δεν είναι ασθένεια, αλλά απόδειξη ότι όλα είναι “όπως πρέπει”. Η πρόκληση είναι να μάθουμε να της κάνουμε χώρο και να δουλεύουμε μαζί της – να την κατανοήσουμε και να της επιτρέψουμε να είναι συνοδοιπόρος μας και όχι εχθρός μας. Η online ψυχοθεραπεία θα σας καθοδηγήσει σε αυτή τη διαδικασία. Αντί να υποφέρετε, θα σας βοηθήσει να βιώνετε συνειδητά, όχι μόνο τη θλίψη, αλλά και όλα τα άλλα συναισθήματα.