Η ψυχοθεραπεία μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι είναι πραγματικά σημαντικό για εμάς. Κατά συνέπεια, μπορούμε να προσαρμόσουμε τον εργασιακό, προσωπικό και οικογενειακό μας φόρτο εργασίας ώστε να επιτύχουμε μια αποδεκτή ισορροπία.
Με απλά λόγια – πρόκειται για την αρμονία μεταξύ εργασίας και προσωπικής ζωής. Αλλά δεν μπορούν να διαχωριστούν, η εργασία ή οι σπουδές είναι μέρος της ζωής και η σημασία τους αλλάζει σε διάφορα στάδια της ζωής. Είναι πιο σωστό να θεωρούμε ότι η αρμονία συμβάλλει στη συνολική ικανοποίηση από τη ζωή. Πολλοί άνθρωποι δίνουν προτεραιότητα στην εργασία έναντι της προσωπικής ζωής και του ελεύθερου χρόνου για μεγάλο χρονικό διάστημα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα προσωπικά προβλήματα και στο σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης.
Το κλειδί είναι να απαντήσουμε με ειλικρίνεια στο ερώτημα ποιες είναι οι τρέχουσες προτεραιότητές μας στη ζωή. Και να τα αντιμετωπίζουμε, όχι να προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα και να είμαστε τέλειοι σε όλα. Δεν μπορείτε να είστε ταυτόχρονα στέλεχος πλήρους απασχόλησης και μητέρα πλήρους απασχόλησης. Το σημαντικό είναι να βρείτε χρόνο για να ξεκουραστείτε, να κοιμηθείτε και να φροντίσετε τον εαυτό σας, όχι μόνο τους άλλους. Και αν αισθάνεστε ότι “πρέπει” να εργάζεστε πολύ, αναζητήστε από πού προέρχεται αυτό το συναίσθημα και τι σημαίνει ότι πρέπει να εργάζεστε, εκεί μπορεί να σας βοηθήσει η ψυχοθεραπεία. Οι τεχνικές διαχείρισης του χρόνου μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη συμφιλίωση της επαγγελματικής και της οικογενειακής ζωής.
Η παρακίνηση είναι απαραίτητη, χωρίς αυτήν είναι δύσκολο να γίνουν αλλαγές στη διαχείριση του χρόνου. Στην αρχή πρέπει να καταλάβουμε τι κάνουμε, γιατί το κάνουμε και πόσο χρόνο χρειάζεται. Στη συνέχεια, σκεφτείτε τι μπορεί να μειωθεί ή να ανατεθεί. Χαρτογραφήστε ποιοι είναι οι χρονοφάγοι μας και πώς μπορούμε να τους εξαλείψουμε. Στη συνέχεια, πρέπει να σχεδιάσουμε πότε και τι θα κάνουμε. Αυτό που έχουμε σχεδιάσει πρέπει να ακολουθηθεί αν είναι δυνατόν. Οι τεχνικές συγκέντρωσης βοηθούν σε αυτό. Είναι επίσης σημαντικό να διαθέτετε χρόνο για ξεκούραση και στάσεις. Καμία τεχνική διαχείρισης του χρόνου δεν είναι αυτοδύναμη- πρέπει να βρούμε αυτό που λειτουργεί καλύτερα για εμάς.
Ο εργασιομανής προτιμά τη δουλειά από οτιδήποτε άλλο, μόνο η δουλειά του δίνει την αίσθηση του νοήματος και της χρησιμότητας. Δίνει υψηλές επιδόσεις και συχνά τις απαιτεί από τους άλλους. Ο εργασιομανής δεν έχει χόμπι και περιορίζει τον χρόνο που περνάει με την οικογένεια ή τους φίλους του. Όταν δεν εργάζεται, μπορεί να αισθάνεται ενοχές. Ένας εργασιομανής συνήθως εργάζεται σκληρά για να αντισταθμίσει κάποιο εσωτερικό πρόβλημα, την έλλειψη σχέσεων, την έλλειψη αυτοεκτίμησης κ.ά. Ο εργασιομανία οδηγεί συχνά στο σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης.
Το κίνητρο είναι το κλειδί, ο εργασιομανής πρέπει να έχει επίγνωση του εθισμού του και να θέλει να κάνει κάτι γι’ αυτό. Η ψυχοθεραπεία αποτελεί σημαντικό μέρος της θεραπείας, βοηθώντας στην κατανόηση των λόγων του εθισμού, στην επανεκτίμηση των προτεραιοτήτων και στην εξεύρεση άλλων πηγών εσωτερικής ικανοποίησης. Είναι απαραίτητο να μειωθούν οι εργασιακές δραστηριότητες, να ενισχυθούν οι κοινωνικές σχέσεις και να βρεθούν νέα ή ανανεωμένα χόμπι. Οι τεχνικές χαλάρωσης και ένας γενικά υγιεινός τρόπος ζωής μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη βελτίωση. Πρόκειται για μια μακροχρόνια διαδικασία και δεν πειράζει να μην είστε μόνοι σας.